HORROR

Lust voor het oog - De beeldende voorstellingen van Jakop Ahlbom zijn een belevenis op zich. Hij smeedt zijn stijl met elementen uit de mime, het toneel, de dans, het illusionisme en komt zo tot een unieke theatertaal. Het Delftse publiek bekroonde zijn voorstelling ‘Lebensraum’ twee jaar geleden met de felbegeerde Delftse Kijker.  

Een hommage aan het horrorgenre - “The oldest and strongest emotion of mankind is fear. And the oldest and strongest kind of fear is fear of the unknown.” (H.P. Lovecraft)

De voorstelling is een hommage aan het horrorgenre: een meeslepend, spannend en visueel theaterspektakel, dat past in de serie beeldende voorstellingen zonder tekst die Jakop Ahlbom de afgelopen jaren heeft gemaakt zoals Vielfalt, Innenschau, Het Leven een Gebruiksaanwijzing en Lebensraum.

HORROR

Een oud huis
wordt geteisterd
door een tragische familiegeschiedenis.

De jongste zus is weggekomen
maar wat is er met de oudste zus gebeurd?

Als ze terugkeert naar haar ouderlijk huis
wordt ze geconfronteerd met een weggestopt verleden.
De enige manier om te overleven
is de gruwelijke waarheid onder ogen te zien.

Jakop Ahlbom en horror
Jakop Ahlbom is van jongs af aan gefascineerd door de horrorfilm. Ahlbom: ‘Als puber verslond ik alle horrorfilms die ik kon vinden. Ik genoot van de absurde fantasie, de special effects, de extremiteit van de gebeurtenissen, van het duistere onbekende en de adrenalinekick die dit teweegbrengt. Daarnaast werd ik geïntrigeerd door de zwarte humor in de films, de slapstick die wordt gebruikt en de surreële verbeelding die zowel fascinerend als angstaanjagend is.’

Enthousiaste pers: HORROR krijgt sterrenregen

de Volkskrant, 5 december 2014 (Karin Veraart, ****)
Horror, een magische ode aan het genre
"Dit is een spookhuis, en daar komt iedereen snel genoeg achter. Theatermaker Jakop Ahlbom (…) maakte de afgelopen jaren furore met een eigen stijl van voorstellingen. (…) Stukken zonder veel tekst, maar vol magie: personages verdwijnen door wanden, vloeren en plafonds (en blijken dan opeens weer op de scène), veelal gespeeld door (mime)acteurs met een bewonderenswaardige kracht en macht over al hun spieren en ledematen, van teen en vingerkoot tot mondhoek. Ahlbom is naar verluidt een perfectionist, en dat vindt zijn weerslag opnieuw in ‘Horror’, een ode aan het genre, waartoe hij zich onder meer liet inspireren door filmklassiekers als ‘The Shining’ en ‘The Excorist’. Het resultaat is een voorstelling in de beste Ahlbom-traditie, technisch nagenoeg gaaf en zonder hapering vertolkt, met fijne special effects, geestig, en in dit geval onweerstaanbaar eng. De clichés worden lekker vet uitgewerkt."

Trouw, 6 december 2014 (Robbert van Heuven, ****)
Horror met poëtische kracht
"Regisseur Jakop Ahlbom maakte naam met woordloze, beeldende voorstellingen. Met ‘Horror’ brengt hij een geniaal-griezelige en fantasievolle ode aan het horrorgenre. (…) Het horrorgenre kent een stevig standaardrepertoire aan clichés dat Ahlbom handig en speels uitbuit om er zijn eigen spookverhaal van te maken. Dat maakt ‘Horror’ voor de genreliefhebber een feest van herkenning. Maar ook voor degenen die de filmklassiekers niet kennen valt er een kinderlijk plezier aan te beleven om anderhalf uur op het puntje van je stoel te zitten. Van de spanning, maar ook van de oplopende verbazing over de knappe effecten die het mooi gemaakte villadecor herbergt. (…) Niks geen gelikte computereffecten; de geestverschijningen en bewegende meubels bevinden zich live onder je neus. (…) ‘Horror’ levert in deze koude, donkere dagen iedereen een mooi excuus om lekker tegen elkaar aan te kruipen voor een hartverwarmend, theatraal potje griezelen."

NRC Handelsblad, 8 december 2014 (Joke Beeckmans, ****)
Strerke gruwelscènes en special effects in horrortheater Ahlbom
"Lekker griezelen met afgehakte ledematen, zwevende lijken en bezeten lichamen. Het leek voorbehouden aan film, maar theatermaker Jakop Ahlbom krijgt het ook voor elkaar in een theaterzaal. (…) In special effects toont Ahlbom zich in ieder werk meester en liefhebber. Het horrorgenre biedt hem de mogelijkheid om alle luiken open te zetten. Personages kruipen uit badkuipen en televisies en verdwijnen in banken en kasten, meubels gaan spontaan aan het schuiven en af en toe kruipt een afgehakte hand voorbij. De spelers zorgen voor spektakel door acrobatisch op en rond tafels en stoelen te duiken. (…) Yannick Greweldinger maakt indruk in een gevecht met zijn eigen hand. Een bleke Gwen Langenberg is enger dan Linda Blair in ‘The Exorcist’. Heerlijk extreem is een komische slapstickfinale met in de hoofdrollen het keukenmes, de houthakkersbijl en véél bloed."

Theaterkrant, 3 december 2014 (Bregje Schudel, ****)
Superieur griezelen
"Dat pubers huilend weglopen bij de try-outs van je nieuwste voorstelling, klinkt niet direct als goede publiciteit. Wanneer je voorstelling Horror heet wordt het een ander verhaal."