De vier vaste choreografen van Scapino Ballet Rotterdam presenteren elk een dansstuk, gemaakt vanuit één en dezelfde opdracht: een stuk van 20 minuten.
Vrij van verdere beperkingen zorgen zij voor een kleurrijke voorstelling: vier visies, vier stijlen, tegenover of naast elkaar, swingend of ingetogen, vervreemdend of direct.
De introductie bij Scapino Ballet Rotterdam van de Amerikaanse Amanda Miller op de Nederlandse podia was meteen een schot in de roos. Met ‘Four for Nothing’ ontving Scapino van de VSCD de prijs voor de beste dansproductie 2004. Scapino zet de samenwerking met deze internationaal vermaarde choreografe voort met ‘The miniature Mary’s’, een swingend dansstuk op gitaarrock van Bill Frisell voor acht vrouwen (op spitzen!).
Huischoreograaf Nanine Linning heeft onlangs Amanda Miller opgevolgd als winnaar van de prijs voor de beste dansproductie. Haar nieuwe choreografie, een duet, laat een relatie zien tussen twee mensen die balanceren op de dunne scheidslijn van geluk, verdriet en afscheid nemen. Hoe groter de liefde, hoe groter het verlies en dat werpt in Linnings duet voortdurend zijn schaduw vooruit. Met haar theatrale vondst weet zij dit in haar stuk briljant vorm te geven.
Georg Reischl, voortgekomen uit de jonge-choreografenschool van Scapino en verder ontwikkeld als danser/choreograaf bij het Frankfurt Ballett van William Forsythe, bouwt met veel gevoel voor stijl, beheersing en ritme aan een bijzonder oeuvre. Zijn compacte dansstukken zijn aangenaam transparant en roepen, mede door de prachtige vormgeving, een enorme sfeer op waar je niet omheen kunt.
In veel dansstukken van artistiek leider Ed Wubbe is de wereld zelden zo mooi als hij er uit ziet. Met zijn klassieke lyrische danstaal strooit hij de toeschouwer aanvankelijk zand in de ogen. Maar gaandeweg verschijnen er rimpels in het gladde oppervlak en zorgt hij met vlijmscherpe bewegingen voor onrust en spanning. In zijn nieuwe stuk zet hij de intimiderende grootsheid van Bach’s Johannes Passion tegenover de nietigheid van de mens.
