Vlegeljaren - knapenleed en jongensdromen

Het Volk blinkt al 25 jaar uit met - veelal zelfgeschreven - stukken waarin op droogkomische wijze het mannelijk onvermogen wordt neergezet. Lotgenootschap, onderlinge strijd, wisselende machtsthema`s en absurdistische spraakverwarringen zijn hierbij vaste thema`s. Eén en ander leidt steevast tot lachwekkende, absurde situaties.

De voorstellingen van Het Volk spelen zich meestal op één locatie af: een timmerwerkplaats, een huiskamer, een kraakpand of het hiernamaals in de vorm van een aftandse kroeg.

In ‘Vlegeljaren’ nemen zij u mee op een reis terug in de tijd, naar de zesde klas van de lagere school (basisonderwijs groep 8). Het jongensleed in al zijn schakeringen trekt voorbij en de vraag komt aan de orde wat destijds hun drijfveren en dromen waren. Wie was de grootste durfal en wie kon het verste pissen? Hoever zijn de mannen van Het Volk afgedreven van de idealen uit hun jeugd? Het motto van deze nostalgische voorstelling: “Jongmensch, vergeet Uw al te groote droomen, ze zijn gedoemd niet uit te komen.”