Micha Wertheim voor zichzelf
-
do 16 apr ’1520:15Theaterzaal
-
za 25 apr ’1520:15Theaterzaal
Extra voorstelling op 25 april 2015 - Micha Wertheim is het zat om het iedereen naar de zin te maken. Zijn nieuwste cabaretvoorstelling maakt hij dan ook voor zichzelf. U mag er echter wel naar komen kijken. Menselijke gemakzucht, scoringsdrift en veeleisendheid zijn het mikpunt van deze prikkelende theateravond.
NRC ★★★★★: "In dit met academisch vernuft opgetrokken spiegelpaleis zet het genie Wertheim ook zichzelf op virtuoze wijze gevangen. Dit is een voorstelling waar je eindeloos op blijft kauwen. Chapeau."
[ticket inclusief drankje]
de Volkskrant, 14 maart 2015 (Joris Henquet, *****)
Wertheim oogt chaotisch, maar hij heeft een masterplan
Hoe groot is het verschil tussen wat de artiest in zijn voorstelling stopt en wat de toeschouwer eruit haalt? Kan een artiest zich nog vrij bewegen nu de zaal een bepaald verwachtingspatroon heeft en dat op hem projecteert? (…) Het zijn allemaal vragen die aan de orde komen tijdens het onnavolgbare en bij vlagen hilarische verhaal dat Wertheim vertelt vanuit zijn knusse huiskamertje vol retromeubels. Vanaf het openingsmuziekje is ‘Voor zichzelf’ een ongemakkelijke, moeilijk te duiden voorstelling, waarin je je voortdurend het hoofd breekt over waar die rare verteller achter zijn microfoonstandaard nu in hemelsnaam naartoe wil. (…) Tussen deze overpeinzingen door strooit Wertheim met geestige anekdotes. (…) Het oogt allemaal uitermate chaotisch, maar het is uiteraard – want zo goed kennen we deze cabaretier inmiddels – voorzien van een masterplan. ‘Voor zichzelf’ mondt uit in een fabelachtig mooie finale die onderstreept dat Micha Wertheim een vorm van cabaret maakt die uniek is.
De Telegraaf, 16 maart 2015 (Esther Kleuver, *****)
Geraffineerd kat-en-muisspel
De cabaretier speelt in zijn nieuwste voorstelling een zeer geraffineerd kat-en-muisspel met zijn publiek. Een soort Mastermind en Stratego ineen, waarbij hij zijn toeschouwers steeds twee stappen voor blijft. Hij stoeit met het gegeven van de leugen, zijn relatie met zijn publiek en het autonome kunstenaarschap. (…) Wertheim sart, treitert, tergt en daagt uit. Lange tijd kijkt hij slechts zwijgend, haast sardonisch, de zaal in. Maar zelfs dat boeit. Want waar wil hij naartoe? Wat is zijn volgende zet? Micha Wertheim houdt de touwtjes van begin tot eind stevig in handen. Hij maakt de mensen in de zaal tot zijn marionetten. Je moet haast wel sadomasochistische trekjes hebben om hiervan te genieten, maar wat is het lekker, deze ‘mindfuck’. Hier moet je niet te veel woorden aan vuil maken. ‘Voor zichzelf’ is zo duivels goed, dit moet je gewoon gaan zien.
Trouw, 16 maart 2015 (Rinske Wels, ****)
De grap van het eigen vak
Ook nu weer maakt Micha Wertheim een uiterst geraffineerde voorstelling die bij vlagen zeer grappig is en óók over het vak gaat. Hij maakt, met behulp van geestige voorbeelden over zijn vader en succesauteur Herman Koch, duidelijk hoe de retorische trucs van een cabaretier (of schrijver) eruit zien en hoe je ze moet toepassen. En hoezeer hij het publiek ook beschimpt – deze voorstelling maakte hij immers puur voor zichzelf, dus wat wij nou weer komen doen... – hij zit er tegelijkertijd aan vast. (…) ‘Micha Wertheim voor zichzelf’ zal voor de ene toeschouwer een briljant opgezette verhandeling over kunst, leugen en waarheid zijn, een ander raakt het spoor bijster in de ogenschijnlijke warboel van verhalen, grappen en filosofieën. In beide gevallen wordt het tot in het uiterste doorgevoerd en dat verdient een grote pluim.